DOETINCHEM - Dat er nog heel wat te verbeteren valt aan de acceptatie van homoseksuelen hebben Joop le Blanc en Harrie Aukes aan den lijve ondervonden. ,,We liepen hand in hand op het festival World Statues in Arnhem. ‘Vuile flikkers’, siste een echtpaar ons toe. Terwijl voor ons twee lesbiënnes liepen die niet van elkaar af konden blijven. Daar werd niks van gezegd. Je wil niet weten hoeveel ziektes we naar ons hoofd geslingerd krijgen.’’

De 72-jarige Duivenaar Le Blanc en zijn 53-jarige Doetinchemse partner Aukes lopen nog steeds hand in hand. ,,Al zijn we het wel wat minder gaan doen.’’ Ze ontmoetten elkaar in 2013 in de toenmalige Roze Bunker aan de Beekstraat in Arnhem, bij het 60-jarig bestaan van belangenorganisatie COC. Een dag later bezochten ze samen een vliegshow in Duiven en was de relatie een feit.

Decennia lang hebben de mannen geworsteld met hun seksuele geaardheid. Beiden zijn ze jarenlang getrouwd geweest met een vrouw. Joop: ,,Toen mijn vrouw er achter kwam dat ik biseksueel was wilde ze scheiden en dat hebben we gedaan. We zijn goed uit elkaar gegaan.’’ Zijn twee dochters en zes kleinkinderen ziet hij vrijwel nooit meer. ,,Dat gaat je door merg en been. Maar ik kan er niks aan veranderen’’, aldus de gepensioneerde medewerker van zorgverzekeraar Menzis.

Ook Harrie Aukes, taxichauffeur van beroep, is gescheiden en vader van twee kinderen. Voor hem geldt eveneens: het contact is verbroken. ,,Er waren veel misverstanden en ruzies. Je worstelt zo met je gevoel, doet alsof het niet bestaat. Maar op een gegeven moment weet je: dit wil ik niet meer.’’

Hoewel de relatie al negen jaar duurt en bestendig is, wonen de twee niet samen. ,,We hebben allebei ons eigen plekje, Joop in Duiven, ik hier in Doetinchem’’, zegt Harrie. ,,En we willen beiden niet weg.’’ Met de vraag hoe de buitenwereld over hen denkt houden ze zich niet meer bezig. ,,We zijn er en we gaan niet meer weg. Wen er maar aan.’’

Joop kwam in contact met de gemeente Doetinchem toen hij zich afvroeg waarom op een bepaalde feestdag in Duiven wel de regenboogvlag hing bij het gemeentehuis en in Doetinchem niet. ,,Nu gebeurt dat gelukkig wel, op vijf dagen per jaar.’’ Zelf zijn ze niet van de barricaden, actie voeren ten behoeve van de LHBTIQ+ gemeenschap zit niet in hun aard. Dat neemt niet weg dat ze bij bepaalde activiteiten of evenementen graag een handje willen helpen. ,,Zo is geopperd om ergens in juli een Gaypride in Doetinchem te organiseren’’, zegt Joop. ,,Daar wil ik best aan meewerken, al vraag ik me af of de Achterhoek daar op zit te wachten.’’

Doetinchem heeft in het verleden diverse homocafés gekend, maar die zijn er niet meer. ,,We hebben geen idee waar mensen elkaar nu ontmoeten.’’ Uitgaan doen ze zelden en als het gebeurt gaan ze naar Arnhem. ,,Maar ook daar zijn amper ontmoetingsplekken voor mensen zoals wij. Voor ons hoeft dat ook niet zo, als we ons ergens prettig en welkom voelen is het prima.’’